سیمای امام زمان عج در آیه ی83 از سوره ی آل عمران.
سیمای امام زمان عج در آیه ی83 از سوره ی آل عمران.
«وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ» «و هرکه در آسمانها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست و همه به سوى او بازگردانده شوند.»
العیّاشیّ، بإسناده: عن رفاعة بن موسى، قال: سمعت أبا عبد اللّه علیه السّلام یقول:
«وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً- قال:- إذا قام القائم علیه السّلام لا تبقى أرض إلّا نودی فیها بشهادة أن لا إله إلّا اللّه و أنّ محمّدا رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله و سلم.»
عیّاشى به سند خود: از رفاعة بن موسى آورده گوید: شنیدم حضرت ابو عبد اللّه امام صادق علیه السّلام مى فرمود:
« (و هرکه در آسمانها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست)- فرمود:- هرگاه قائم علیه السّلام به پا خیزد، هیچ سرزمینى باقى نماند مگر اینکه گواهى به لا إله إلّا اللّه و محمّد رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله و سلم در آن ندا گردد.»( عیاشى، محمد بن مسعود، 1380هـ ق، ج1، ص183).
و در روایتی دیگر آمده:
عنه، بإسناده: عن ابن بکیر قال: سألت أبا الحسن علیه السّلام عن قوله: وَ
لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً قال:
«أنزلت فی القائم علیه السّلام إذا خرج بالیهود و النّصارى و الصّابئین و الزّنادقة و أهل الرّدّة و الکفّار فی شرق الأرض و غربها فعرض علیهم الإسلام، فمن أسلم طوعا أمره بالصّلاة و الزّکاة و ما یؤمر به المسلم و یجب للّه علیه، و من لم یسلم ضرب عنقه، حتّى لا یبقى فی المشارق و المغارب أحد إلّا وحّد اللّه.»
قلت: جعلت فداک، إنّ الخلق أکثر من ذلک. فقال: «إنّ اللّه إذا أراد أمرا قلّل الکثیر و کثّر القلیل.» (همان.)
و از او به سند خود از ابن بکیر است که گفت: از امام موسى بن جعفر کاظم علیه السّلام درباره ى فرموده ى خداوند: (و هرکه در آسمانها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست) پرسیدم؛ فرمود: «درباره ى قائم علیه السّلام نازل شد. هرگاه به پا خیزد، اسلام را بر یهود و نصارى و صابئیان و زنادقه و اهل ارتداد و کافران در شرق و غرب زمین، عرضه کند. پس هر آنکه از روى فرمانبرى و دلخواه مسلمان شود، او را به نماز و زکات و سایر کارهایى که یک مسلمان باید انجام دهد و براى خداوند بر او واجب مى شود امر فرماید و هرکه را اسلام نپذیرد، گردن مى زند تا آنجا که در خاورها و باخترها هیچ کس نماند جز اینکه یکتایى خدا را بپذیرد.»
عرضه داشتم: فدایتان گردم! خلایق بیش از آناند! فرمود: «همانا اگر خداوند چیزى را بخواهد، بسیار را اندک و اندک را بسیار گرداند.»
پی نوشت:
عیاشى، محمد بن مسعود(1380هـ ق)، تفسیر العیّاشی، چاپ اول، تهران، المطبعه العلمیه.
