سیمای امام زمان عج در آیه ی83 از سوره ی آل عمران.

بسم الله الرحمن الرحیم

سیمای امام زمان عج در آیه ی83 از سوره ی آل عمران.

«وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُونَ» «و هرکه در آسمان‏ها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست و همه به سوى او بازگردانده شوند.»

العیّاشیّ، بإسناده: عن رفاعة بن موسى، قال: سمعت أبا عبد اللّه علیه السّلام یقول:

«وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً- قال:- إذا قام القائم علیه السّلام لا تبقى أرض إلّا نودی فیها بشهادة أن لا إله إلّا اللّه و أنّ محمّدا رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله و سلم.»

عیّاشى به سند خود: از رفاعة بن موسى آورده گوید: شنیدم حضرت ابو عبد اللّه امام صادق علیه السّلام مى‏ فرمود:

« (و هرکه در آسمان‏ها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست)- فرمود:- هرگاه قائم علیه السّلام به ‏پا خیزد، هیچ سرزمینى باقى نماند مگر این‏که گواهى به لا إله إلّا اللّه و محمّد رسول اللّه صلّى اللّه علیه و اله و سلم در آن ندا گردد.»( عیاشى، محمد بن مسعود، 1380هـ ق، ج1، ص183).

و در روایتی دیگر آمده:

عنه، بإسناده: عن ابن بکیر قال: سألت أبا الحسن علیه السّلام عن قوله: وَ

لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً قال:

«أنزلت فی القائم علیه السّلام إذا خرج بالیهود و النّصارى و الصّابئین و الزّنادقة و أهل الرّدّة و الکفّار فی شرق الأرض و غربها فعرض علیهم الإسلام، فمن أسلم طوعا أمره بالصّلاة و الزّکاة و ما یؤمر به المسلم و یجب للّه علیه، و من لم یسلم ضرب عنقه، حتّى لا یبقى فی المشارق و المغارب أحد إلّا وحّد اللّه.»

قلت: جعلت فداک، إنّ الخلق أکثر من ذلک. فقال: «إنّ اللّه إذا أراد أمرا قلّل الکثیر و کثّر القلیل.» (همان.)

و از او به سند خود از ابن بکیر است که گفت: از امام موسى بن جعفر کاظم علیه السّلام‏ درباره‏ ى فرموده ‏ى خداوند: (و هرکه در آسمان‏ها و زمین است، خواه و ناخواه، تسلیم خداست) پرسیدم؛ فرمود: «درباره‏ ى قائم علیه السّلام نازل شد. هرگاه به ‏پا خیزد، اسلام را بر یهود و نصارى و صابئیان و زنادقه و اهل ارتداد و کافران در شرق و غرب زمین، عرضه کند. پس هر آن‏که از روى فرمان‏برى و دل‏خواه مسلمان شود، او را به نماز و زکات و سایر کارهایى که یک مسلمان باید انجام دهد و براى خداوند بر او واجب مى ‏شود امر فرماید و هرکه را اسلام نپذیرد، گردن مى‏ زند تا آن‏جا که در خاورها و باخترها هیچ ‏کس نماند جز این‏که یکتایى خدا را بپذیرد.»

عرضه داشتم: فدایتان گردم! خلایق بیش از آن‏اند! فرمود: «همانا اگر خداوند چیزى را بخواهد، بسیار را اندک و اندک را بسیار گرداند.»

البته مراد از روایت اجبار در اسلام آوردن نمی باشد بلکه امام ع دین را به مردم عرضه می نمایند اگر فردی دین اسلام را نپذیرفت، چون نباید در زمین کافر و مرتدی و مشرکی وجود داشته باشد، گردن آن فرد زده می شود.

پی نوشت:

عیاشى، محمد بن مسعود(1380هـ ق)، تفسیر العیّاشی، چاپ اول، تهران، المطبعه العلمیه.